 | ||||
Σε μια περίοδο δημιουργικού οίστρου, ακριβώς μετά τη λήξη των πανελλήνιων, αναζητούσα κάτι διαφορετικό και πολύ δημιουργικό, για να απασχοληθώ. Η αλήθεια είναι πως ένα blog έχει συνήθως πολύ συγκεκριμένη θεματολογία μόδα, τέχνη, ταξίδια κλπ., όμως επειδή της Ντόρας δεν της αρέσει και πολύ να μπαίνει σε καλούπια, αποφάσισα να κάνω αυτή τη σελίδα ένα μέρος που ταιριάζει στην προσωπικότητά μου, την "λίγο απ' όλα".
Γενικά ηρεμώ πολύ, όταν πιάνω χαρτί και μολύβι και έτσι είπα πως το να μεταφέρω τις ανησυχίες μου και σε επίπεδο ηλεκτρονικό δεν είναι άσχημη ιδέα. Βέβαια, το blogging ανθίζει στις μέρες μας και για αυτό σκέφτηκα ότι το να μοιράζομαι τις φαεινές ιδέες μου με όποιον και όποια βρεθεί εδώ στο "χώρο μου" είναι πολύ καλή πρακτική, για να εκφράζω τις σκέψεις που πλημμυρίζουν το κεφάλι μου. Και έτσι εγώ θα γράφω και εσείς άμα θέλετε και έχετε και χρόνο, θα με επισκέπτεστε, να ανταλλάζουμε απόψεις.
Και έχω να πω πολλά εδώ, η αλήθεια είναι. Γιατί εκτός από πολυλογού είμαι και μια σταλίτσα φλύαρη στο γραπτό λόγο... Μόνο μια σταλίτσα, όμως (!). Μην περιμένει κανείς να διαβάσει δοκιμιακό λόγο σε αυτή τη σελίδα, γιατί θα απογοητευθεί. Εξάλλου εγκατέλειψα τη δοκιμιακή συγγραφική μου πένα (γκουχ γκουχ), με το που τελείωσα την έκθεση στις πανελλήνιες. Εδώ δε θα μιλάμε για μαζοποίηση (ιιιιιιου), ούτε για κοινωνικό κομφορμισμό, ούτε για προτάσεις αντιμετώπισης της ανεργίας (εδώ οι μεγάλοι και τρανοί δε τις βρήκαν αυτές, από εμάς περιμένουν να βρούμε λύση;- ήμαρτον!). Εδώ θα έχει λίγο από μουσική, κάτι από λογοτεχνία, μια ιδέα από μόδα (ό,τι μας αρέσει, δηλαδή, όχι ό,τι μας επιτάσσει) και πολλή πολλή Θεσσαλονίκη, που είναι η πόλη ΕΡΩΤΑΣ, χωρίς υπερβολές!
Σκοπεύω να το κάνω λίγο ταξιδιάρικο το "μέρος μου", μια απόδραση για αυτόν που κάθεται στην καρέκλα και χαζεύει την άχαρη οθόνη του υπολογιστή. Το να είσαι για ώρες ,εξάλλου, καθηλωμένος σε ένα μέρος και χαρά σου να είναι οι ατέλειωτες ώρες στα social media και το "λιώσιμο" στα ιντερνετικά παιχνίδια ειναι άχαρο και λυπηρό. Δε λέω, όλοι έχουμε αισθανθεί την ανάγκη να ξοδέψουμε άσκοπα το χρόνο μας στο P/C, αλλά δε θα ήταν πιο ωραίο να ξεφεύγαμε από τη βαρεμάρα ακούγοντας indie pop, τρώγοντας προφιτερόλ και διαβάζοντας γραπτές εντυπώσεις από μέρη μαγικά;
Αν και το λογικό θα ήταν να συστηθώ στον πρόλογο, εγώ, για να πρωτοτυπήσω θα κλείσω αυτό το "κείμενο- καλοσώρισμα" λέγοντας δυο- τρία ασήμαντα πράγματα για μένα. Είμαι 17 χρονών (ενηλικιώνομαι επισήμως τον Νοέμβρη), τοξοτάκι στο ζώδιο και εθισμένη στα παραμύθια και στη σοκολάτα (ξέρετε... βάφλες, πάστες, παγωτό και τα συναφή). Κάποτε έπαιζα και κιθάρα, αλλά, τελικά δεν είχα και πολλή έφεση στο να παράγω η ίδια μουσική, τα παράτησα και περιορίστηκα στο να ακούω μόνο. Αγαπώ πολύ το χορό και το θέατρο, σιχαίνομαι τα μανταρίνια και το ψέμα και όνειρό μου είναι να ταξιδέψω σε πολλά πολλά μέρη του κόσμου!
So, welcome here... to my place...
aDORAble
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου